Als ik een engel mocht zijn,

en onzichtbaar zijn mijn tempel

dan zou ik harten strelen,

op tranen kussen.

Mijn hand

in die van anderen leggen

en warmte stralen,

tot inner diepte.

Zou vreugde blazen in zielen

aaien over een wang

samen op wandelen

als parels vloeien.

Delend luisteren

troostend fluisteren

maar helaas een engel ben ik niet

dus doe ik maar mijn best...

een vriend te zijn.