Ben mijn moeder kwijt.......


Wat ik nooit had durven dromen is nu werkelijk gebeurd,
we konden zoveel met elkaar praten we deelde alles met elkaar
maar plots was het over, je werd getroffen door een hersenbloeding.
Ondanks je zo'n sterke vrouw was en alles nog probeerde te doen

Werd dit abdrupt in je leven gegooid
spannende tijden braken voor ons aan in hoever richte het schade aan,
Angstige tijden gingen we tegemoed gaat het goed of niet?

Tot er beslist werd dat er een hersenoperatie aan te pas moest komen

Hoe zou je je daardoor heen slaan
boven wonder zo sterk als je altijd was redde je dit gevecht ook.
De revalidatie kon beginnen een lange weg te gaan, spannende tijden voor ons allemaal.

Wat kon je nog en wat kon je niet meer, de tijd moest het leren.
je gaf niet op, vechten dat je kon ook dat heb je weer aan iedereen laten zien en maar blijven lachen ondanks je pijn van binnen


Gebeden hebben wij, vele weken op een wonder en ons gebed werd gehoord
je werd weer bijna de oude tenminste dat was waar ik op hoopte

 want ik wilde mijn moeder terug die ik miste
en nog mist want ondanks je hebt gevochten en weer mobile bent, heeft je hoofd ons een beetje in de steek gelaten

 ik mis zo de gesprekken die wij hadden
de geheimpjes die wij deelden, de lol die wij hadden en dan vooral het geklessenbes dat wij deden.

Ma ik mis je echt........

 maar ik mag niet klagen

tenslotte mag ik je nog omarmen

 ik heb je nog maar kwa geest ben ik je kwijt....

En dat heb je niet verdiend....