Ik kan niet meer, mijn reserves zijn op

mijn krachten opgespaard gebleven

mijn hele leven staat op zijn kop

elke dag verdriet beleven

niet eventjes gelukkig zijn

of lachend naar de toekomst kijken

maar altijd overheerst die pijn

als alle kleuren zwart lijken

met donderwolken in de lucht

geen zonnestralen warm van goud

of de wind die zelfs niet meer zucht

alles lijkt zo grijs en koud

al het zinvolle is vervlogen

ik ben nu 100 procent nutteloos

ik ben niks dan een verwelkte roos