Op dit moment bekruipt me het gevoel dat mensen niet weten

hoe ik me nu voel .

Voor de buitenwereld ben ik iemand die altijd loopt te stralen.

maar niemand die ziet dat ik loop te verdwalen,

 verdwalen in emoties gevoelens en verdriet.

De vreugde laat ik zien maar mijn berdriet niet

dus oordeel niet te snel over andermans vreugde en verdriet?

soms is de waarheid anders dan wat je aan de buitenkant ziet.

Op dit moment heb ik indedaad voor mijzelf gekozen

maar dat betekent niet dat ik ooit mijn vrienden vergeet?

Ze zullen altijd heek erg belangrijk voor mijzijn, en blijven.

Ik wil gewoon dat men dat weet

en mijn echte vrienden heb ik nu echt leren kennen.

Helaas minder dan ik dacht

maar diegene die er zijn, geven mij kracht.

En de mensen die mij nu zo steunen

kunnen als er bij hen iets is altijd op mij leunen.....