Ik moet altijd maar lachen,

en altijd vrolijk zijn.

Ik mag zeker niet zeuren, en klagen over pijn

want dan ben ik maar lastig en stel ik me maar aan.

Want als ik aan mijn gevoel toegeef,

heeft toch niemand daar iets aan?

Dus draag ik mijn masker weer elke dag.

En merkt niemand iets aan mij

dankzij mijn stralende lach.

Dat masker hoort bij mij

als de dag bij de nacht.

En niemand zal iets aan mij merken

zolang mijn mond maar lacht.

Kijk je heel diep in mijn ogen, dan zie je mijn verdriet.

Neem je niet die moeite, dan zul je ook nooit weten

wat er diep van binnen schuilt,en zul je ook niet zien,

dat ik ook vandaag weer uren heb gehuild.